Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

ΦΟΒΟΣ Νο 2

Στο προηγούμενο άρθρο μου είχα αναφερθεί στον κατευθυνόμενο φόβο που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία και στην αδυναμία των παραδοσιακών,θεσμικών μορφών έκφρασης(κόμματα,ΜΜΕ,φοιτητικές οργανώσεις) να τον αποτιναξουν. Για την δημιουργία όμως μιας ελληνικης Πουερτα δελ Σολ ειχα υποτιμησει το μεγεθος και την δυναμη της αγανακτησης σε συνδυασμο με το διαχρονικο αγωνιστικο φρονημα του ελληνικου λαου.
Τουτα οδηγησαν στο πρωτογνωρο φαινομενο που βιωνουμε τις τελευταιες εβδομαδες,δινοντας ένα διαφορετικο νοημα στην ελληνικοτατη εκφραση «παμε πλατεια ;». Πλεον,η πλατεια(όχι μονο του Συνταγματος αλλα και ολων των ελληνικων πολεων) δεν σηματοδοτει την ρεμπελη, «καφεδιστικη» αντιληψη της ζωης, εστω κι αν το περιεχομενο του καφε τα τελευταια χρονια ηταν εκεινο της παρηγοριας. Τωρα, ο λαος στεκεται στις πλατειες ορθιος απεναντι στην καταιγιδα της αδικιας,ενωμενος απεναντι στην συντεχνια των κλεφτων,όπως χωρις ιχνος μεταφορας τους εχει ο ιδιος κατονομασει, αποφασισμενος να μην συνεχισει να είναι θεατης αλλα διαμορφωτης της ζωης του,αγανακτισμενος για την καταντεια της πατριδας του.
Το Συνταγμα είναι η καταρρευση της μεταπολιτευσης. Αφ’ενός γιατι το κομματικο συστημα δεν εχει και δεν μπορει να παρεισφρησει σε τουτη την ανεξαρτητη και-κυριως- ειρηνικη κραυγη απογνωσης,ουτε με λαβαρα ουτε με «δοτα» συνθηματα ουτε με τους κλασικους προβοκατορες. Αφ’ετερου γιατι τουτη η αδιαμορφωτη πολιτικα μαζα εχει ταρακουνησει συθεμελα τα μελη του σαπιου υπαρχοντος πολιτικοκοινωνικου συστηματος. Αν τα διοδια προκαλουσαν φοβο μονο στον Ρεππα και στις κοινοπραξιες των εθνικων οδων, οι «Αγανακτισμένοι» προκαλούν τρόμο σε οποιονδήποτε έχει αγγίξει έστω και μια σταγόνα από το μέλι των κλοπιμαίων.
Δείτε τους πολιτικούς πως προσπαθουν να αποδυναμωσουν την συγκεκριμενη αυθορμητη εκφραση διαμαρτυριας. Είτε δεν ασχολούνται μαζί της,είτε την δικαιολογούν ωσάν να είναι μια αταξία που δικαιούται που και που ένα κακομαθημενο μωρο(ο Πρωθυπουργος στη συνεντευξη του στο Βημα της Κυριακης ανεφερε ότι καταλαβαινει τους πολιτες και συμπασχει,σαν να είναι καποιου ειδους Τενια Μακρη και όχι ο βασικος αποδεκτης των πυρων της εξοργισμενης κοινωνιας! ), ειτε, στην απολυτη εκδοχη του θρασους, κατηγορουν την οργη των Ελληνων,επειδη δεν τους επετρεψαν να βγουν από την κεντρικη εισοδο της Βουλης,οπου τους περιμεναν τα πολυτελεστατα αυτοκινητα τους! Η αποδοκιμασία είναι δειγμα υγείας της δημοκρατιας. Ο φοβος που προκαλει στην κυβερνηση,εν οψει μαλιστα των δημοσκοπησεων και της ψηφισης των αλλεπαλληλων εκτελεστικων αποσπασματων που λεγεται Μεσοπροθεσμο, είναι δειγμα πληρους απονομιμοποιησης της ασκουμενης πολιτικης.
Δείτε ακόμα την δήθεν « προοδευτική» μερίδα του τόπου,είτε αποτελείται από πνευματικους ανθρωπους ειτε από τους διαβοητους «εκσυγχρονιστες», πως προσπαθουν να αφαιρεσουν το πολιτικοτατο στιγμα των «Αγανακτισμένων». Κάμποσοι στρατευμενοι στο επαισχυντο κυβερνητικο αρμα( μεταξυ των οποιων οι υπογραφοντες την διακηρυξη «Τολμηστε!»,η οποια,ας μην σας ξεγελάει,απευθυνεται στους πολιτικους(!) και όχι στους πολιτες,προτρεποντας τους να μην λαβουν υποψιν το κινημα και να προχωρησουν αμελητι στα σκληρα μετρα(!), καθως και καθηγητες,όπως ο συνταγματολογος Μανιτακης, ο οποιος σε προσφατο αρθρο του προπαγανδιζει εναντιον της προηγουμενης κυβερνησης,στρατηγικη που εχει εγκαταλειψει ακομη και το ΠΑΣΟΚ,για να αποδειξει την ιεροτητα του Μνημονιου!)  επιμονα αναιρουν τον παλλαικο πολιτικο χαρακτηρα των συγκεντρωσεων,λεγοντας πως δεν εχει εμφανη πολιτικο στοχο. Η αληθεια είναι πως δεν εχει τον δικο τους πολιτικο στοχο,οποιος κι αν είναι αυτος,και γι’αυτό απογοητευονται.Ολοι ειχαν επενδυσει στην τακτικη του μεσσιανισμου,η οποια προφανως δεν θα απεδιδε ποτε,και τωρα η λαικη συστρατευση στον αγωνα για την σωτηρια της πατριδας με αμεσοδημοκρατικα κριτηρια,συνεχη ζυμωση ιδεων και όχι προκατασκευασμενα πλακατ τους τρομοκρατει. Οι μεγαλες αλλαγες πραγματοποιουνται βημα-βημα,σταδικα,από κατω προς τα πανω και όχι επιβαλλομενα,όπως μας ειχαν συνηθισει. Η αναιδης δραση των καρεκλοκενταυρων εχει προκαλεσει την φυσιολογικη αντιδραση του λαου. Για την δικη του δραση θα αποφασισει εκεινος,οσο κι αν καποιοι θελουν να είναι ηγητορες της νεας ταξης πραγματων. Και αν ο κυριος Γιανναρας δειχνει το δαχτυλο και λεει «να ξερουμε τι θελουμε» εμεις απαντουμε: «ξερουμε τι δεν θελουμε»! Δεν θελουμε άλλο την αναξιοκρατικως διορισθεισα ψευτια των κομματων,δεν θελουμε άλλο την επιφαση της δημοκρατιας τους,δεν θελουμε άλλο να αποφασιζουν αλλοι εν ονοματι του ελληνικου λαου!
Παρακολουθηστε,τελος,την φοβικοτητα των Μεσων Μαζικης Ενημερωσης,η οποια μαλλον είναι το οροσημο και η αρχη του τελους της πληρωμενης δημοσιο-αλητειας. Διαδικτυακη σελιδα megaλου καναλιου υποχρεωθηκε να αναστειλει την λειτουργια της,μετα από χιλιαδες οργισμενα μηνυματα πολιτων που ειχαν αηδιασει με την υποτυπωδη και διαβρωμενη αναμεταδοση των γεγονοτων. Απεγνωσμενα,εφημεριδες και τηλεορασεις προσπαθουν να υποβαθμισουν τη σημασια της μαζικοτητας και ενωτικοτητας της κοινωνικης εξεγερσης,εφευρισκοντας ταχα «προφιλ» των παρευρισκομενων στις συγκεντρωσεις( οι ακροδεξιοι,οι του ΣΥΡΙΖΑ,οι περαστικοι χαβαλετζηδες,οι ανεργοι,οι αδιαφοροι,οι οικογενειαρχες και διαφορα αλλα νοητικα κατασκευασματα). Σ’αυτή την διαδικασια αυτοπραγματωσης των ιδανικων μας,ολοι εχουμε παραμερισει τις διακριτικες ταυτοτητες μας και τις παλαιοτερες αγκυλωσεις μας,προτασσοντας τις αξιες που συνυπαρχουν στον καθενα μας : ελευθερία, δημοκρατια,ειλικρινεια,πατριδα.
Τελικώς,η δηλητηριώδης δραση του κυβερνητικου φοβου δημιουργησε κοινωνικα αντισωματα τα οποια είναι ετοιμα να αντιμετωπισουν οτιδηποτε συμβει από εδώ και περα. Το πολυπληθες των συγκεντρωσεων, σε αρμονια με τις προτασεις που ακουγονται από ελευθερες φωνες πραγματικης πνευματικοτητας εγγυωνται την δημιουργια ενός κυτταρου αληθινης δημοκρατιας στο Συνταγμα και στις άλλες πλατειες της χωρας.Και να είναι σιγουροι οι επικριτες ότι το αιτημα δεν συνοψιζεται μονο στην απομακρυνση του Μνημονιου και των οσφυοκαμπτων που την στηριζουν. Το αιτημα είναι η Ανεξαρτησια,αυτή που δεν επετευχθη ουτε το ΄21, ουτε το ’40, ουτε το ’73.

Οι εκπροσωποι της συστημικης ξεφτιλας εχουν επιτελους απεναντι τους αντιλογο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου